1948 නිදහස සැමරීම සඳහා පෙබරවාරි 04 තෝරා ගැනීමත් සෝපාහාසාත්මක සිද්ධියක්. එදා ඔවුන්ට මේ සඳහා කිසියම් දිනයක්‌ අවශ්‍ය වුණා. මේ පනත සකස්‌ කිරීමට දායක වූ අයිවර් ජෙනිංග්ස්‌, ඩී. එස්‌. සේනානායකගේ අනුශාසකයා වූ බව ප්‍රකටයි. හිතවත් ගුරුවරයාට ඩී. එස්‌. තුළ වූ භක්‌තිය නිසාම ජෙනිංග්ස්‌ ගේ බිරියගේ උපන්දිනය වන පෙබරවාරි 04 දින මේ සඳහා යොදමු යයි යෝජනා කළේ ඩී. එස්‌. මයි.
මේ සියල්ල උඩුයටිකුරු කළේ කොරෝනාය. කොරෝනා හැදී මියයන පුද්ගලයන්ගේ මළසිරුරු කිසිසේත්ම භූමදානය කළ නොහැකි බව ආණ්ඩුව ප්‍රකාශයට පත් කළේද, ඒ තීන්දුව ඉතා දැඩි ආකාරයෙන් ක්‍රියාත්මක කළේද ඒ පිළිබඳ විශේෂඥයන්ගේ උපදෙස් පරිදිය.
ඒකට කිව්වේ විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදය කියාය.
හුටා…. ඒ මගින් ආගමික විශ්වාසයන්ට කෙලවුණේය. පොළවේ පසෙන් උපන් එකා පොළවට පස් විය යුතුය,
සමහර වෙද්දුන්ට කිව්වේ ඕකා නම් රටේ වෙදා කියාය. රටේ වෙද්දු අතර පාරම්පරික වෙද්දු, ආයුර්වේද වෙද්දු පමණක් නොව ඩිස්පැන්සරි එකේ සිටි බටහිර බෙහෙත් කරන වෙද්දුද වූහ. ඔය ටවුමෙ ඉන්න වෙදා ඉස්පිරිතාලෙ බෙහෙත් කලවම් කරපු හාදයා කියා තාත්තා කියනවා මට මතකය. හැබැයි ඒ වෙද්දුන් ගෙන්ද මිනිස්සු බේත් ගත්හ.
සර්ප වෙද්දු, හරක් වෙද්දු, හන්දි වෙද්දු, කැඩුම් බිඳුම් වෙද්දු, සර්වාංග වෙද්දු යනාදී වශයෙන් වෙද්දු නම් බොහෝය. මව් එළදෙනගෙන් වැඩියෙන් කිරි බිව් වසු පැටවාගේ අංග ජාතයට පණුවන් ගැසූ පසු හරක් වෙදා පැමිණ කළේ වසු පැටවා බිම පෙරළාගෙන ගල්පොයියක් උඩ අංගජාතය තබා පොල්කට්ටකින් තැලීමය. එවිට කිරිපාට පණුවන් හතර අතේ විසිරුණා මට මතකය.
තමන් යතුරු ලියනයට බාරගත් නවකතාවක් පොතේ නම වෙනස් කොට තමන්ගේ නමින් ප්‍රකාශකයෙකු ලවා එළිදක්වා වංචා කිරීමට අධිකරණයෙන් වරදකරුවෙකු වූ ප්‍රසිද්ධ පත්තරකාරයෙකුගේ නම ලේඛනාගාරයේ ලියාපදිංචියෙන් ඉවත් කළේ 60 දශකයේ මුල් භාගයේදී.
කලෙක ගුවන් විදුලි ගීත රචනා බැංකුවට ආධුනිකයින් යැවූ නිර්මාණ ප්‍රවීනයින් තම නමින් ගායකයින් ලවා ගායනා කළ බවට චෝදනා නැගුණා. තරඟ සඳහා හෝ කියවන්නට ලැබුණ චිත්‍රපට තිර රචනා ප්‍රවීනයින් විසින් මංකොල්ල කනු ලැබූ බවටද චෝදනා එල්ල වූ අවස්ථා තිබුණා.
එපමණක් නොවේ තමන්ගේ නවකතාවක් ඇසුරෙන් නිෂ්පාදනය කළ චිත්‍රපටයට වෙනෙකෙකු ලියූ ගීත තමන්ගේ නමින් ලේබල් ගසා ගත් ප්‍රසිද්ධ සිංහල උපකාර පංති ගුරුවරයෙකු ලියූ තිරනාටකයක්ද තවත් උන් සොරකම් කිරීමේ අත්දැකීම් අප කියවා තියෙනවා.
විශිෂ්ට චිත්‍රපටයකට හෙළ කව්, ගී අරණේ දැවැන්තයා ලියූ ගීතයක් තමන්ගේ නමින් ලේබල් ගසා ගත් මහාචාර්ය චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂකවරුන් ගැනද, ජ්‍යෙෂ්ඨ ජන වහර පර්යේෂකයෙකුගේ පර්යේෂණ සොරා ගෙන තමන්ගේ පොත් වලට යොදා ගත් ලේඛක ප්‍රකාශකයෙක්, හෙළ කලා ලොව මුදුන් මල් කඩක් වන් නිර්මාණකරුවන්ගේ පොත් පිටින් හොරෙන් මුද්‍රණය කොට විටෙක උසාවි ගොස් වැරදි කරුවන් වූ බවද, උසාවි නොගිය සොරකම් එසේම ඉතිහාසයේ වැලි තලාවට යට වූ බවද ප්‍රචලිතයි.
චිත්‍රපට නරඹන්න සෙනග පොදි කන්නේ නැති බව සැබැයි. සමහර ශාලාවල මැස්සො ඉහිරෙන ගානයි. ඒකට ලොකු හේතුවක් තමයි, ඔය බඩකඩෙත්තු බලන්න කාලයත් මුදලුත් නාස්ති කරන්න සූදානම් රසික පිරිසක් නැති එක. දැන් සිංහල සිනමාව යන්නෙ ආපස්සට. කිසිම නිර්මාණශීලී දස්කමක් නැති අධ්‍යක්ෂකවරු යයි කියාගන්නා හා තමන්ම හිතාගන්නා පිරිසක්, කොටින්ම සිනමා මාධ්‍ය හඳුනන්නේවත් නැති උන්දැලා හදන බඩකඩෙත්තු චිත්‍රපට බලන්න ප්‍රේක්ෂකයා සිනමා ශාලාවට නොයෙන එක ගැන පුදුම වෙන්න දේකුත් නෑ
“සියල්ල කණ පිට හැරී ඇත. ජනතාවගේ ඡන්දයෙන් පත් වන පොදු ජන අරමුදලෙන් වැටුප් ලබන ජනතා නියෝජිතයින්, ජනතා සේවකයින් හැසිරෙන්නේ සියල්ලට ඉහළින් තමන් වැජඹිය යුතුය යන සිතුවිල්ලෙනි. ඊට උඩගෙඩි දෙන ජනතාව පසෙක තැබුවද සාහිත්‍යවේදීන් ඇතුළු කලාකරුවන් ක්‍රියා කරන්නේද ඒ ආකාරයටය.
