සියනෑ කෝරලේ ඈත ගොවි ගම්මානයක ගුරු යුවළකට දාව ජන්ම ලාභය ලැබූ පවුලේ බාලම හා එකම පිරිමි දරුවා වූ සේනාධීර, උපන් දා සිටම මාපියන්ගෙන් නොමඳව ලැබුණු

පියදාස වාඩිවී හුන්නේ හෝටලයේ දොරටුවට එක එල්ලේ තබා තිබුණු මේසයක් අසලය. ගාලු පාරේ යන එන වාහනවල ඝෝෂාවත් හෝටලය තුළින් නැඟෙන ඝෝෂාවත් තමා ගේ දෙ කන්

මුළු නිවස ම එක ම මළගෙයක් වැනි ය. දියණිය බලාගත් අත බලාගෙන කල්පනා කරන්නී ය. ඇය සාමාන්‍ය පෙළ ඉතා ඉහළින් සමත් වූ දා නිවස පුරා

රතනජෝති හිමියෝ ආවාස ගෙයි දොරටුවෙන් පිටතට විත් මේ ඉදිරිපස බලන්නේ තුන්වෙනි වරට ය. පන්සල් බිම කිසිවකු පෙනෙන්නට නැත. දකුණු දෙස වූ ඉපැරණි විහාර ගෙය ද

පෙඟී නොවියළී ගිය පාන් කැබෙල්ලක් මෙන් මත්පැනින් පෙඟී ගිය කපිතාන්ගේ කයට සිගරට් දුම සුවදායකය. සිගරට් දුමින් පෙනහළු පිරෙන විට ඔහු තමන්ටම ආවේණික ප්‍රියමනාප සිතුවිලි කරා