අවසන් නැවතුම

හිස් අහසෙ පියෑඹූ
විහඟ රෑනකි එදා
සුන්දරය මුලද මැද
අපේ දිගු කතාවේ
දුක්බරය අවසානෙ

දිගු ගමනෙ වැඩිම පස
අවසන්ය ඒ යුගය
ජීවිතේ වළ ගොඩැලි
හිඩැස් තැන් පුරවාපු
මිතුරනේ ඔබ කොහිද

බව දුකට මහබරට
උර දුන්නු සවිදමක
යදම් සිඳ බිඳ වැටී
ඔබද අද නික්ම යන
මුහුකුරා ගෙන වැඩෙන
හිස් බවේ හිස්කමට
හිස් බවම එකතුකොට
ඔබද අද දුරක යන

නැණ නුවන ගුණ සුවඳ
පිරුණු හද නිදන අද
දුක පාට උලා ගෑ
ඔබ නිදන පෙට්ටියට
වැටෙන විට පස් කැටිති
බොල් හඬකි නැඟෙන්නේ
හිස් බවකි දැනෙන්නේ
ඔබත් නැති මේ ලොවම
හිස් බවකි දැනෙන්නේ