දවසක් ගජසිංහගේ අතටම අහුවුණා වනිගසේකරයි කාන්තියි ගජසිංහගේ ගෙදර මොනාලිසා චිත්‍රය ඇඳ ඇඳ ඉන්නවා, තම තමන්ගේ ශුද්ධාත්මවලට තදින් තුරුළු වෙලා. එච්චරයි මතක !

වනිගසේකරගේ මුව අං තට්ටුව ඔටුන්නක් වගේ. ඒ ප්‍රේමයේ ඔටුන්න දාගෙන වනිගසේකර වැව අයිනේ ඉන්න කාන්තිට හැමදාම හවස මොකක්දෝ කියන්න හදනවා. ඒක කාන්තිට ඇහෙන්නෙම නෑ. ඇහුණත් මුව භාෂාව දන්නෙ නැති නිසා තේරෙන එකකුත් නෑ.