දස මසක් ගැබ් දරා
විලි රුදා විඳ දරා
බිහි කළ පුතු
ඔහුයි
අපරිමිත සෙනෙහසින්
ලේ නහර කකියවන
හැම ධමනියම පුරා
උණු ලෙයින් සතපවන
ප්‍රේමයේ නුරාවෙන්
ලද මහරු ඵලය
ඔහුයි
ඒ මගේ පුතු බැව් සැබැයි
එහෙත්
මා සිතැඟි ඇද වැළැඳ
ක්ෂණයකට ඒකාත්මික ව,
අපරිමිත ප්‍රහර්ශයෙන්
එකී කළලය
මා සිත් කුසේ පිළිසිඳින අරුමය
ඔබට බැඳි ප්‍රේමයේ
ප්‍රාතිහාර්යයයි.
එබැවින් එය
මා මෙන් ම ඔබ සතුයි!
මගෙ කවිය ඔබෙ පුතුය!
එනයින් ඒ කවෙන් ඔබ
මා මතු නොව,
ඔබ ද දැක ගත යුතුය!!
