කමලිනී

(වතුකරයේ බංගලාවල වැඩ කරන කමලිනීලාට….)

දෙවට අයිනෙ පිච්ච වැලේ සුවඳ දිදී පිපිලා
එමල් අරන් එකට ගොතා නුඹේ කොණ්ඩෙ ගසලා
දිගට දිගේ තනි කොණ්ඩෙට පිච්ච කැකුළු ඔතලා
සුදට සුදේ උඹ යනවද ඉස්කෝලෙට පියඹා

වත්තේ වැඩට අප්ප ගොහින්
දළු කඩන්න අම්ම ගොහින්
තනියම නුඹ ඉන්න ගිහින්
කරදරයක වැටුණ ඉතින්

ඉස්කෝලෙට යනව කියල දැනගත්තම මහත්තයා
අම්මා අතේ එවල තිබ්බ පණිවිඩයක් මහත්තයා
ගෙදර තියෙන උයන පිහින වැඩ ටික කර දෙන්න කියා
ලියල තිබුණ පඩි කොලයක පන්සීයක් දෙකට නවා

එදා හවස අපෙ අප්පා ගෙදර ආවෙ රෑ මැදියම
ආපු වෙලේ ඉඳන් කළේ අඩපු එකයි වෙරි මතේම
බලාගත්තු අතම බලා අම්මත් ඇති පිළිකන්නෙම
පන්සීයත් තිබුණා ඔහෙ කුප්පි ලාම්පුව යටින්ම

සුදට සුදේ සුදු ඇඳගෙන ඉස්කෝලෙට ගිය කමලිනී
අද ඉඳලා එන්නැති බව කියල තිබ්බා කමලිනී
බංගලාවේ වැඩට යද්දි මල් ගවුමට හැඩ කමලිනී
ඉගෙන ගන්න ආස වුණත් දැලි පිහිනව කමලිනී

කලුකර ගෙන වහින වෙලේ බංගලාවේ කමලිනී
වත්තේ මහත්තයා ඇවිත් – තේ හැදුවා කමලිනී
තේ කහටයි රෙද්ද පුරා කහටක් නැති කමලිනී
පිච්ච වැලේ මල් තැලුණේ දුගී බවට කමලිනී